14 Haziran 2011 Salı

Bir Hayat Hikayesi




BİR HAYAT HİKAYESİ

Hayatın son baharı
Dünya buz gibi soğuk,
Hevesler paramparça,
Rengarenk değil ufuk.

Bir hazan serinliği,
Hışırdayan yapraklar,
Ve önümde bir vadi,
Mazi denen bir boşluk.

Yeşil değil yamaçlar,
Dönmüşler kopan güle,
Fırtınalar esiyor,
En kuytu koyda bile.

Anlamsız kuş sesleri,
Çıkıyor boğuk boğuk,
Titretiyor içimi,
Bilmediğim bir soğuk.

İçimde düğümlenen,
Belkide bir hıçkırık,
Ufuklar darma dağın,
Renkleri çığlık çığlık.

Vuslatmı aradığım,
Bu hazan mevsiminde,
Bir hayat hikayesi,
Ufukların renginde.

Mahmut UÇAN

Hiç yorum yok: